DİLARA’YA YARDIM ETMEK

EDİTÖR

   İnternette yayın yapan Avdet gazetesindeki haber ve yazıları takip ederken gözüme bir ilan çarptı. İlanda “Bizim semetdeşimiz yardımğa muhta甠 başlığıyla yardım çağrısı yapılıyordu. Semetdeş sözcüğü eski Kırım Tatarcasın da olmayan ama son zamanlarda diğer dillerden dilimize girmiş bir sözcük ve anlam olarak vatandaşımız anlamına geliyor. Yazının başında beni çok etkileyen bir söz vardı. “Merhametlik, diğerlerinin dertlerini özünkisi kibi kabul etmek, qayğırmak, qasavet etmek, acımak bilmek demektir”. Evet merhamet etmek başkalarının dertlerine ortak olmak, onların acılarından bizimde acı çekmemiz demektir. Eğer bir insan sadece sözle ben çok üzüldüm ama yapacak hiçbir şey yok, devlet çözsün, aman benden zengin bir sürü insan var, herkesin derdini ben mi çözeceğim sanki gibi kendini avutacak içini rahatlatacak bahaneler düşünebilir. Evet, sıkıntı çeken insanımız çok, bir sürü problem var ama bunlar var diye biz oturup bekleyecek miyiz? Beklemeli miyiz?

        İlanda bahsedilen Dilara Hanım her türlü sıkıntıyı göze alarak 1989 yılında vatanına dönmüş. Yani Kırım’a ilk gelip çukurlarda, çadırlarda “Vatan toprağı bizi ısıtır” diyerek arkasına bakmadan her şeyini bırakıp gelen vatandaşlarımızdan birisi. Diasporada 3 kuruş para verip çok şeyler yaptığını sanan insanların aksine parayla ölçülemeyecek bir şey yapıyor. Vatanına sahip çıkıp vatanını vatan yapan kahraman insanlarımızdan birisi. Üç çocuğu ile hayatta yalnız başına kalmış hiçbir geliri olmayan bir aile. Ölen eşinin babası, görümcesi ile birlikte 2 odalı evde 7 kişi yaşamaya çalışıyorlar.  Bu durumu 16 yaşında genç bir kız olan Zemine ve 4 yaşında Susanna’ya nasıl izah edebiliriz. Eskender ise çalışarak bu yaşında bu kadar insanın sorumluluğunu üzerine alıp ailesini kimseye muhtaç etmemeye çalışıyor.

            Müslüman insan komşusu açken tok yatmayan, yatamayan insandır diyoruz ya. Boğazınıza yemek yerken bir şeyler düğümlenmiyorsa kendinizi de sorgulamanın zamanı gelmiş demektir. Çevremizden hep duyarız kurban kestik ama çevremizde herkes kesiyor kurbanı dağıtacak kimse bulamıyoruz veya fitre zekât vereceğiz ama acaba yerinemi gidiyor, hak edene mi gidiyor diye. Ya da giymediğimiz eskileri kapıcının köydeki yakınına göndermekle vicdanımız rahatlatırız. Beş yıldızlı otellerde ağır protokolün katıldığı iftarlarda hurmayla orucumuzu açarız. Her Cuma namazından sonra cami çıkışında 3-5 kuruş vererek biz öldükten sonrada kapanmayacak hesap defterimize bir yaprak daha ekleriz.

            İnşallah yaptıklarımız doğrudur ve yaptıklarımızın hesabını verirken Dilara gibiler için neler yaptınız diye sorgulanmayız….

(*)Bizim semetdeşimiz yardımğa muhtac

Sal, 03/23/2010 - 19:24 | Redaktor

Merhametlik- digerlerniñ dertlerini özünkisi kibi qabul etmek, qayğırmaq, qasevet etmek, acımaq bilmek demektir. Em de söznen degil de, işnen duyğulaşmaq bilmektir. Çünki bir qaç şefqatlı söz aytmaq ağır degil. Bunıñ içün mıtlaq tam mana acınmaq aceti yoq, bunı tek nazaket içün aytmaq mumkün. Çoğuları öyle de yapalar. Amma öz areketlerinen, işlerinen insannıñ belãsında yardım etmek- bu endi pek yengil degil. Büyük acımaqtan küçük yardım daa yahşıdır dep böten aytmağanlar. Şimdi söz yürsetlecek qorantağa tek acınuv ve merhamet etüv degil de, ayrıca maddiy yardım kerek.

Dilãra Adiyeva mektübinde yazğanı kibi, qorantaları Qırımğa 1989 senesi köçip, o vaqıttan berli kirağa alınğan kvartiralarda otura edi. Aqayı sağlığı zayıf olğanından ev qurıp olamadı. 1998 senesi aqayı vefat etti, ana ise eki balanen özü qaldı: Eskender(1989s.), Zemine(1994 senesi). Ekinci aqayı eki yıl evel öldi, ana ufaq qızçığı Susananen(2006) elinde kene bir özü qaldı. Onıñ tuvğanları meraqlanmayıp, yardım da köstermeyler.

‘Al-azırda aqayımnıñ babası ve tatası ile şaraitleri olmağan eki odalı evçikte yaşaymız. Evde umumen 7 adam yaşay: körümcem qızı ve babası ile ve biz 4 adammız. Ana balalarınen bir odada polda yatalar. Evdeki muit ağır, daima tartışmalı munasebetler. Mesken ile meselemiz pek keskindir: bugün bile qorantanı köçmege rica ete bilirler. Er kün körümce evni boşatmamıznı talap ete. Qorantanıñ ise barmağa yer yoqtır. Evçigimiz de tamir işlerge muhtac’,-dey Dilãra hanım.

Onıñ sözlerine köre, ufaq balaçıq er vaqit diqqat talap ete. Aşqa aqça yetmey. Qaynatanıñ sağlığı ile proplemleri başladı, qan basımı çıqa. Ömürarqadaşımdan  Molodejnoye-5, Mishor soqağı, 8 adresi boyunca topraq damartası qaldı. Bu yerde evniñ fundamenti yapılıp, divarları pencerelerge qadar köterildi.  Evniñ soñunace qurulmasına maddiy yardım damı olmağanı sebebinden berilmey. Köy şurası meseleni çezmege yardım etmey. Birevden yardım beklemege de imkãnsızdır: Dilãranıñ ana-babası ve ağaları çoqtan vefat etkenler. Qorantanıñ keliri pek azdır- aqayı vefat etkeni içün pensiya ve balalarına maddiy yardım. Oğul yaqında işke kirip oldı. Büyük qızı mektepte oquy.

O tek bir şey yapa bile- yardım soramaqtır. Onıñ içün, yüregiñizde meramet yaşasa, imkãnıñız ve quvetiñiz olsa, eliñizden kelgeni qadar yardım etiñiz, men ise bütün ömür sizge minnetdar olurım.

Adresimiz: Aqmescit rayonı

Molodejnoye-5

Mishor soqağı, 8

Adiyeva Dilãra.

Tel.61-48-26

61-48-23- Sevilã dostumnıñ telefonı

Eskender oğlumnıñ cep telefonı- 095-74-71-647